Gimstein og perlu, gullsveig um enni,
sendi ég henni, ástinni minni.
Öll heimsins undur, ef ég þá nenni,
færi ég henni ástinni minni.
Lífsvatnið dýra úr lindinni góðu,
færi ég henni. Ef ég nenni.
Hesturinn Gullskór hæglega fetar.
Á heimsenda ratar. Ef ég nenni.

Ég veit ég átti hér óskasteina.
Þá gef ég henni. Ef hún vill fá mig.
Ég gæti allan heiminn ástinni minni
óðara gefið, ef hún vill sjá mig.
Kóngsríki öll ég kaupi í snatri,
koss fyrir lítinn. Ef ég nenni.
Fegurstu rósir af runnum þess liðna,
rétti ég henni, ef ég nenni.

Aldrei neitt framar neitt illt í heimi
óttast þarf engillinn minn,
því ég verð hér og vaki.

Skínandi hallir úr skýjum ég smíða.
Ekkert mig stöðvar, ef hún vill mig.
Í dýrlegri sælu dagarnir líða,
umvafðir töfrum. Ef hún vill mig.

Einhverja gjöf ég eflaust um jólin,
ekki mjög dýra, sendi henni.

Ef ekkert skánar ástand í vösum,
á ég þó kort, að senda henni.

Ef ég get slegið einhvern, þá fær
ástin mín gjöf frá mér.

Eftir Jónas Friðrik