Kom, þeir sögðu, pa – rampa – pam –pam,

oss kóngur fæddur er, pa – rampa – pam – pam.

Hann hylla allir hér, pa – rampa – pam – pam,

með heiðursgjöf frá sér, pa – rampa – pam – pam,

rampa – pam – pam, rampa – pam – pam.

Oss það öllum ber, pa – rampa – pam – pam,

einnig þér.

Litli kóngur, pa – rampa –pam –pam,

ég gjafir engar á, pa – rampa – pam – pam,

en ljúft er mér ef má, pa – rampa – pam – pam,

ég mína trommu slá, pa – rampa – pam – pam,

rampa – pam – pam – pam, rampa – pam – pam,

þér til heiðurs þá, pa – rampa – pam – pam,

hlusta á.

Heilög móðir, pa – rampa – pam – pam,

hann sér á armi bar, pa – rampa – pam – pam,

og blíð og brosljúf var, pa – rampa – pam – pam,

hann brosti sjálfur þar, pa – rampa – pam – pam,

rampa – pam – pam, rampa – pam – pam.

Ég hélt það samþykkt svar, pa – rampa – pam – pam.

Og svo það var.