|
Bangsi
lúrir, bangsi lúrir
Bæli
sínu í.
Hann er
stundum stúrinn,
Stirður
eftir lúrinn.
Að hann
sofi, að hann sofi,
Enginn
treystir því.
Bangsímon
Sit ég hér á grænni
grein
og geri fátt eitt annað,
en éta hunang borða ber
og/því bíða/bíta, allt er bannað.
Dropar detta stórir hér,
dropar detta, hvað finnst þér?
Dropar detta allt um kring
og dinga linga ling.
Vatnið vex nú ótt og ótt/títt
ég verð að flýja’ úr húsum.
Sit ég hér í alla nótt/Hér sit ég í alla nótt
og borða’ úr mínum krúsum.
Dropar detta ofan í poll,
dropar detta á minn koll.
Dropar detta allt um kring,
og dinga, linga, ling.
Ljóð sem
Bangsímon bjó einu sinni til þegar hann var að bíða eftir
Grislingi
Snjórinn hvíti
snjórinn hvíti
þekur
skógarsvörð.
Kalt er
mér á kollinn
kulda
fæ nú hrollinn
frost
er úti, frost er úti
og
fannkoma á jörð.
Ljóð til
Bangsímons
Ef illa
liggur á okkur
og
ekkert gaman hjá okkur
er
huggunin og helsta von
að hafa
upp á Bangsímon.
Svo
indælt er að eiga hann að
ekkert
jafnast á við það
að mæta
bangsabrosi hans
það
bætir allar sorgir manns.
Hann
raular stundum lítið lag
og
lemur trommur slag í slag
svo
hugljúft, blítt og hýrt og kátt
að
hlæjum við öll býsna dátt.
Og
alltaf kann hann einhvern leik
öll við
förum þá á kreik
að
hlaupa, klifra, teygja tá
tipla,
skjótast að og frá.
Eitt
samt þykir bangsa best,
það
bangsar flestir elska mest,
há og
bústin hunangskrús
sem
hæfir vel í bangsa hús.
Þið
sýninguna sáuð hér.
Hún
sýndi að öllum gefin er
hæfileiki að gera hitt og þetta.
En hver
lét sér það fyrst í huga detta?
Það var
hann Bangsímon
kæri
Bangsímon
Okkar
góði, glaði Bangsímon.
Heill
þér, Bangsímon
hjartans Bangsímon
húrra
fyrir elsku besta Bangsímon!
Á
Norðurpólnum
Ragnheiður situr
í
ruggustólnum
með
rauða húfu
í bláa
kjólnum
í
sólskininu
á háa
hólnum
norðarlega
á
Norðurpólnum.
Og
ísbirnir sitja
Allt í
kring
þeir
eru að halda
manntalsþing,
í
Ragnheiði að deila
er
dálítið gaman
þeir
draga hana frá
og
leggja hana saman
og gera
það allt
af
gömlum vana
en mest
finnst þeim gaman
að
margfalda hana.
Svo
klóra þeir sér
á
kafloðnum maga
og
kvaðratrótina
af
henni draga
Og
Ragnheiður syngur
og
Ragnheiður hlær
í
ruggustólnum
með
berar tær.
Og
ísbirnir sitja
sáttir
á hólnum
og
sólin ljómar
á
Norðurpólnum.
Böðvar Guðmundsson
| 