Allt er þetta byggt af einum manni, lettneska innflytjandanum Edward Leedskalnin, sem hóf bygginguna árið 1920 til að komast yfir æskuástina sína og um leið stóru ástina í lífi hans, sem hafði brugðist honum við altarið. Í 31 ár vann hann að hallarbyggingunni – allt til dauðadags.
Það er hins vegar ráðgáta hvaða tækni hann notaði. Þótt Leedskalnin væri fús til að sýna mannvirkið þegar gesti bar að garði, lagði hann sig í framkróka til að komast hjá að láta sjá til sín við vinnuna.
Nokkrir strákar sem eitt sinn laumuðust inn á byggingarsvæðið, sögðu síðar að Leedskalnin hefði látið stóra steina svífa eins og helíumblöðrur. Opinberlega lét hann sér hins vegar nægja að segja að hann hefði afar góðan skilning á vogstangaraflinu. Á grundvelli þessa leyndarhjúps varð enginn skortur á sögusögnum. Hann var sagður hafa uppgötvað byggingaraðferðir Forn-Egypta, talinn hafa fengið hjálp hjá geimverum og sumir sögðu hann hafa fundið uppsprettu alheimsviskunnar.
Enn í dag er þessi hallarbygging óleyst ráðgáta. Ekkert steinlím heldur steinblokkunum saman, heldur standa þær á sínum stað vegna eigin þyngdar einnar saman. Þær eru höggnar til af ótrúlegri nákvæmni og falla víða svo vel saman að ekki er unnt að koma hnífsblaði á milli. Með nútíma tækjum, vörubílum og krönum, væri hægt að leika þetta eftir, en staðreyndin er sú að Leedskalnin var lágvaxinn og grannur, ekki nema 50-60 kíló að þyngd og hann vann einn og hafði engar vélar.
Árið 1986 öðluðust menn þó lítils háttar innsýn í aðferðir Leedskalnins. Allt fram að þeim tíma höfðu stórar steindyr þótt einna merkilegasta fyrirbrigðið í höllinni. Í þessum dyrum var steinhurð, talin um 9 tonn að þyngd, en í svo hárfínu jafnvægi að hvert barn gat auðveldlega opnað með því einu að ýta á hana. En af einhverri ástæðu var hurðin nú skyndilega föst og ákveðið var að gera við.
Í ljós kom að Leedskalnin hafði borað gat lóðrétt í gegnum hurðina. Þar hafði hann komið fyrir ás úr málmi og neðst hvíldi ásinn á legu úr vörubíl. Legan var orðin tærð og þess vegna stóð hurðin á sér. Gert var við og hurðinni aftur komið fyrir á sínum stað. Hið hárfína jafnvægi náðist þó ekki og nú þarf nokkurt átak til að opna.