Á íslandi hafa fundist í
kringum 100 tegundir fiðrilda, ca 60 af þeim eru innlend.
Öll innlendu afbrigðin eru
náttfiðrildi og eru því frekar litsnauð miðað við þau
erlendu.
Ýmislegt varðandi fiðrildi.
Fiðrildi eru með fjóra
vængi og alsett hreistri sem stundum myndar á þeim
skrautlegt mynstur. Íslensk fiðrildi eru yfirleitt frekar
litlítil. Fullorðin fiðrildi hafa langan rana sem þau nota
til að sjúga með safa úr blómum en lirfurnar naga gjarnan
laufblöð og annan gróður.

Fiðrilda hús.



Tákn með tali.

|
-
Fiðrildi á nokkrum túngumálum.
-
danska: sommerfugl
-
enska: butterfly
-
franska: papillon
-
frísneska: vlinder
-
hollenska: vlinder
-
ítalska: farfalla
-
latína: papilio
-
latínu Lepidoptera
-
norska: sommerfugl
-
papíamentó: barbulètè
-
spænska: mariposa
-
sænska: fjäril
-
þýska: Schmetterling
Hér er fiðrilda vísa eða ljóð
sem pabbi gróf einhversataðar upp.
Eins og fiðrildið
stundum
eins og fiðrildi
sem flögrar
inn um gluggann
kviknar hugmynd
í kollinum
ég reyni þá
að fanga hana
flögrandi síkvika
en þegar ég er næstum
búin að ná henni
deyr hún
eins og fiðrildið
sem barðist lengi um
í ljósinu |
Inn á
Fiskabúr.is er sýnishorn af nokkrum fiðrildum. |
|
Frétt.13.06.2006
Síðan á laugardag hefur töluvert borið
á þistil-og aðmíralsfiðrildum á Höfn og víðar. Í morgun voru nokkur af
hvorri tegund í Einarslundi. Í fuglaskoðunarferð á vegum
Menningarmiðstöðvarinnar sáust mörg af báðum tegundum í Óslandi, og svo
virðast þau vera víða í bænum. Allmörg aðmírals höfðu sést við Kvísker í
morgun. Yfirleitt kemur mikið af erlendum fiðrildum í júní og ágúst og
eru þessar tvær tegundir mjög algengar.

Þistilfiðrildi
Aðmíralsfiðrildi
Efst á baugi á
Náttúrugripasafni íslands birtist þessi frétt.

Skrautygla. Kom inn í hús
í Árbæ í Reykjavík 16. október. Þekkist á sérkennilega löguðum
gulbrúnum vængjum með einkennandi hringamynstri sem helst minnir á
agatstein. Ljósm. Erling Ólafsson.
Umsjónarmaður fiðrildarannsókna á NÍ
er Erling Ólafsson.
Gammaygla. Náðist innanhúss á Norðurstíg í Reykjavík 16.
október. Á gráleitum vængjum er ljóst tákn sem helst líkist gríska
bókstafnum gamma. Ljósm. Erling Ólafsson. |
|
Loks komu fiðrildi úr austri
Árlega berast til landsins erlend
fiðrildi af ýmsu tagi. Slíkt á sér einkum stað á haustin þegar hlýir
loftmassar berast yfir landið frá Evrópulöndum í suðaustri. Stundum
er fjöldi fiðrildanna umtalsverður en þó eru mikil áraskipti af því.
Ræðst það bæði af afkomu fiðrildanna á heimaslóðum þeirra það árið
og hvernig háttar til með haustlægðirnar. Þessar fiðrildakomur til
landsins eru heilmikið krydd í tilveru hinna fáu áhugamanna um þessi
fræði hér á landi.
Skemmst er frá því að segja að þetta ár (2005) hefur verið eitt hið
aumasta í þessum efnum frá því að farið var að fylgjast markvisst
með komum flækingsfiðrilda hingað. September sem að öllu jöfnu er
gjöfulasti mánuðurinn leið án þess að nokkurt erlent
flækingsfiðrildi léti á sér kræla.
Föstudaginn 14. október urðu veðrabreytingar sem voru líklegar til að
setja strik í þennan reikning. Sú varð og raunin. Að morgni
mánudagsins (17. október) bárust Náttúrufræðistofnun Íslands þrjú
erlend fiðrildi af tveim tegundum, tvær skrautyglur
(Phlogophora meticulosa),
önnur frá Árbæ í Reykjavík en hin frá Hafnarfirði, og gammaygla
(Autographa gamma) frá miðbæ Reykjavík.
Þar með er ekki öll sagan sögð. Á Kvískerjum í Öræfum er ein af
vöktunarstöðvum fiðrilda hér á landi, vel í sveit sett, þar sem
suðausturhorn landsins nýtur að öllu jöfnu heimsókna
flækingsfiðrilda í mun ríkari mæli en aðrir landshlutar. Á
Kvískerjum var mikið að gerast þessa helgi. Ljósgildrur sem þar eru
staðsettar til að fanga fiðrildi öfluðu einstaklega vel þessa
atburðaríku helgi. Alls fönguðust um 180
skrautyglur! Einnig var töluvert af gammayglum, garðyglum
(Agrotis ipsilon) og dílayglum (Perisoma saucia) .
Allar þessar tegundir eru algengar austan Atlantsála og eru meðal
algengustu flækingsfiðrilda sem til landsins berast. Þær hafa allar
náð að geta af sér nýjar kynslóðir hér þegar aðstæður hafa leyft. En
veturinn íslenski reynist þeim strembinn. Þá er ónefnt
aðmírálsfiðrildi (Vanessa atalanta) sem fátítt er að komi í
gildrur.
Á það skal bent að sérfræðingar Náttúrufræðistofnunar hafa áhuga á
frekari fregnum af útlendum fiðrildum. Eru lesendur vefsíðunnar
vinsamlegast beðnir um að gera viðvart ef þeir luma á slíkum
upplýsingum.
|

Fiðrildagildra í Skaftafelli í Öræfum. Ljósm. Erling Ólafsson.
Umsjónarmaður fiðrildarannsókna á NÍ
er Erling Ólafsson.

Kerla haustfetans er nær vængjalaus. Ljósm. Erling Ólafsson.

Karlinn sest gjarnan á húsveggi og sést þá vel. Ljósm. Erling Ólafsson.
|
|
FIÐRILDARANNSÓKNIR Á NÍ
Síðastliðin sjö ár hefur verið fylgst með fiðrildum á tveim stöðum á
landinu, á Tumastöðum í Fljótshlíð og Kvískerjum í Öræfum. Fiðrildi
hafa verið veidd í þar til gerðar ljósgildrur en veiðarnar byggja á
þeirri áráttu flestra fiðrilda að sækja að ljósum þegar skyggja
tekur. Gildrurnar hafa verið tæmdar vikulega frá miðjum apríl og
fram í nóvember eins lengi og veðrátta hefur leyft. Undanfarin ár
hafa gildrur einnig gengið í Skaftafelli í Öræfum og í húsagarði í
Hafnarfirði.
Alls hafa 67 tegundir fiðrilda komið í ljósgildrurnar til þessa, bæði
innlendar og útlenskar flækingstegundir. Tegundirnar fljúga á
mismunandi tímum, ein tekur við þegar önnur hverfur.
SANNUR HAUSTBOÐI
Haustfeti
Operophtera brumata er sannur haustboði sem kemur fram þegar fer að
kula. Fyrsta þekkta dagsetningin er 18. september. Að þessu sinni
fannst fyrsti haustfetinn 20. september í Hafnarfirði. Hámarki nær
tegundin síðan í seinni hluta október og heldur áfram að sjást langt
fram eftir nóvember ef veður leyfir.
LÍTIÐ FYRIR AUGAÐ
Fiðrildin eru heldur lítið fyrir augað. Drappleit og einsleit karldýrin
eru meira áberandi en kvendýrin. Þau fljúga helst á nóttinni en hafa
hægt um sig að degi til. Þá sitja þau stundum í miklum fjölda á
húsveggjum. Kvendýrin eru hins vegar ófleyg enda eru vængir þeirra
mjög vanþroska. Haustfeta verður ekki ruglað við aðrar tegundir á
þessum árstíma. Fetar eru meðalstór fiðrildi, á íslenskan
mælikvarða, sem þekkjast m.a. á þríhyrndum framvængjum sem liggja
flatir yfir bolnum í hvíldarstöðu, þannig að flöturinn minnir einna
helst á hjarta eða þríhyrning. Sextán tegundir feta finnast hér á
landi. Aðeins tvær þeirra fljúga á haustin, þ.e. haustfeti og
skógfeti Erannis defoliaria sem er langstærst tegundanna.
Hann er mynstraður, gulur og ljósbrúnn á lit, og framhorn vængja
karldýranna mun oddhvassari en á haustfeta. Kerlur skógfeta eru
alveg vængjalausar. Skógfeti er fágætur og finnst aðeins á
Suðausturlandi. Þrjár aðrar fiðrildategundir íslenskar fljúga einnig
seint á haustin en þær eru mun minni en fetarnir. Stundum sjást
einnig mun stærri fiðrildi á ferli á haustin. Þá er næsta víst að um
sé að ræða erlend flækingsfiðrildi sem borist hafa til landsins með
hlýjum, suðaustlægum vindum.
Náttúrufræðistofnun Íslands væri fengur af því að fá upplýsingar um
haustfeta á stöðum sem ekki koma fram sem fundarstaðir á
meðfylgjandi útbreiðslukorti. Eingöngu verða þó teknar gildar
upplýsingar tengdar eintökum sem send eru til Náttúrufræðistofnunar
(frekari upplýsingar vegna söfnunar).
|
"Hvernig
fiðrildi er kóngasvarmi? Er það eitrað eða hættulegt? Lifir það á
Íslandi?
Kóngasvarmi (Agrius convolvuli, e. Convolvulus Hawk-moth), stundum
nefnt kóngafiðrildi, er ekki hluti af íslenskri skordýrafánu en berst
hingað stundum sem flækingur.
Kóngasvarmar eru næturdýr og eru þess vegna á ferli eftir að skyggja
tekur. Þeir lifa á blómasafa eins og önnur fiðrildi og eru afar stórir
miðað við íslensk skordýr, vænghafið getur verið 9-13 cm. Kóngasvarmar
geta haldið sér kyrrum á lofti fyrir framan blóm og stinga löngum rana
inn í þau til að sjúga blómasafann. Þeir þurfa því ekki að setjast á bló mið
og minna þannig á fugla, sérstaklega kólibrífugla. Fiðrildaættin sem
kóngasvarminn tilheyrir, svarmaætt (Sphingidae), er í samræmi við það
kölluð „Hummingbird moth“ á ensku. Kóngasvarmar eru með öllu skaðlausir
og er engin ástæða til að hræðast þá.
Kóngasvarmi
svífur framan við blóm líkt og kólibrífugl. Sjá mynd.
Þau dýr sem finnast hér á landi hafa að öllum líkindum borist frá Evrópu.
Tíðafar í álfunni hefur verið afar hagstætt fyrir kóngasvarmann og
suðlægir vindar undanfarnar vikur hafa flutt fjölda einstaklinga hingað
norður eftir. Búsvæði kóngasvarmans er víðáttumikið, það nær til Afríku,
Asíu, Eyjaálfu auk Suður-Evrópu. Kóngasvarmar ferðast árstíðabundið
norðar í Evrópu, meðal annars til Bretlandseyja, en fjölga sér þar ekki.
Borist hafa tilkynningar um þessi fiðrildi víða að af landinu eftir 9.
ágúst, svo sem frá Stykkishólmi, Blönduósi, höfuðborgarsvæðinu, Selfossi
og Neskaupsstað."
Að auki kom
fram í Morgunblaðinu, laugardaginn 23. ágúst sl. að fiðrildið hafi sést
á Vestfjörðum og starfsmaður Náttúrustofu Vesturlands sá eitt á
sunnanverðu Snæfellsnesi. Einnig hefur Náttúrustofan fregnir af
því að dauður kóngasvarmi hafi fundist á Rifi á Snæfellsnesi.
Fiðrildi
þetta sást á Ofanleitishamri 16. júlí 2006

Á svipuðum tíma sáust sams konar
fiðrildi á Hánni og á Helgafelli. Þetta mun vera Þistilfiðrildi (Vanessa
cardui) sem á ensku gengur undir ýmsum nöfnum, m.a. The Painted Lady,
Thistle Butterfly og Cosmopolite. Ekkert fiðrildi finnst eins víða í
heiminum, Suðurheimsskautslandið ku vera einn af fáum stöðum sem það
hefur ekki fundist á. Það stundar að einhverju leyti farflug og flýgur
norður á við á vorin og sumrin en snýr til baka þegar haustar.
Þistilfiðrildi er sjaldgæfur flækingur hér á landi.
Heimildir: Tolman, T.W. 2001. Photographic Guide to the Butterflies of
Britain and Europe. Oxford University Press, UK og
http://www.sdnhm.org/fieldguide/inverts/paintedlady.htmlbiokids.umich.edu
Hvað éta fiðrildi?
Hvernig er lífhringur
fiðrilda yfir árið?
Fiðrildi eru ættbálkur skordýra
sem heitir á latínu Lepidoptera. Lepidoptera þýðir
hreisturvængjur, sem vísar til þess að hár á vængjum hafa umbreyst í
hreistur. Þetta verða allir varir við sem snerta fiðrildi.
Skipta má fiðrildum í hávængjur (e. butterfly) og
lágvængjur (e. moth). Hávængjur, sem einnig hafa verið kallaðar
flögrur, reisa vængina lóðrétt upp í loftið en lágvængjur eru þau
fiðrildi sem leggja vængina lárétt yfir bolinn. Á Íslandi lifa
eingöngu lágvængjur en hávængjur berast hingað með loftstraumum frá
Evrópu. Alls eru rúmlega 70 tegundir fiðrilda á Íslandi.
Fiðrildi ganga í gegnum fullkomna myndbreytingu, það er að segja
lífsstigin eru egg, lirfur, púpur og fiðrildin sjálf. Lirfurnar eru
nefndar tólffótungar, en þær hafa 3 pör venjulegra ganglima
og breytilegan fjölda fótatota eftir ættum innan
fiðrildaættbálksins.
Á tólffótungastiginu lifa flestar tegundir fiðrilda á laufblöðum
plantna, en til eru tegundir sem éta efni úr dýraríkinu, til dæmis
guli fatamölurinn sem lifir á ull og ullarvörum. Púpustigið er það
stig þegar myndbreyting á sér stað frá lirfu til fullorðins
fiðrildis. Á þessu stigi étur lífveran ekki. Fullorðið fiðrildi
hefur ummyndaða munnlimi, rana sem notaður er til að sjúga upp
fljótandi blómasykur úr blómum. Um leið frjóvga fiðrildin
blómplönturnar.
Flest fiðrildi á Íslandi hafa lífsferil sem tekur eitt ár. Oftast
klekjast fiðrildi út seinni part sumars eða að hausti og verpa
eggjum þar sem vænta má að fæða verði fyrir tólffótungana næsta
sumar, til dæmis nálægt brumi trjáa. Eggin klekjast síðan um svipað
leyti og brumin springa og fær þá lirfan nóg að éta.
Lirfustigið er oftast um einn mánuður, en þá síga tólffótungar sumra
tegunda (til dæmis haustfiðrildisins) niður til jarðar og verða að
púpum í jarðvegi neðan við tréð eða runnann. Púpustigið varir síðan
fram í september eða október hjá haustfiðrildinu, eða í 2-3 mánuði,
þegar fullorðna fiðrildið skríður út og nýr lífsferill tekur við.
Þar sem tólffótungarnir éta í flestum tilfellum laufblöð trjáa, runna
eða gras (grasfiðrildi) eru þeir bundnir við vaxtatíma plantnanna og
klekjast úr eggjum um leið og gróður fer að grænka. Það er þó ekki
algilt því tegundir fiðrilda eru margar og til eru aðrar gerðir af
lífsferlum. Til dæmis er lífsferill gula fatamölsins nokkuð
öðruvísi, enda lifa þau dýr innandyra allt árið. |
>Loka þessari vefsíðu<
|